Selectief Stil

06-05-2016 00:00
Selectief Stil
 
En dan ineens, voor mij vanuit het niets.
Knal bam.
Of nou ja, eigenlijk niet.
Geen bam. Hooguit stilte.
Stilte die ik niet snap.
 
Knal wel, een knal door de oorverdovende stilte.
Een selectieve stilte.
En dat van iemand je al jaren kent.
Althans ik dacht dat ik die persoon al jaren kende.
Maar nu?
Ik weet het niet.
 
Waarom het stil blijft?
Selectief stil.
Geen idee.
Maar 1 ding weet ik wel.
Ik zoek het niet meer bij mijzelf.

Ik probeer mezelf niet te kwellen.
Ik probeer mezelf niet af te vragen waarom.
Het is een keuze die de ander heeft gemaakt.
En ja het is zeker een keuze.
De stilte is selectief. 
 
Ik probeer voor nu nog hetzelfde te zijn.
Hetzelfde te doen, te reageren.
Zoals ik het ook voor de stilte van de ander deed.
En waarom?
Omdat ik niet weet waarom ik ook selectief stil zou moeten zijn.
 
Hoe het verder gaat?
Blijft het zo?
Selectief stil?
Geen idee.
De tijd zal het leren.
 
En mijn hart luchten.
Ik heb pas een nieuwe plek gevonden.
Waar ik mijn hart kan luchten.
En dat voelt goed.
Ik heb het nog niet gedaan, maar ik weet dat het daar kan.
Dat het daar veilig is.
Dat is goed.