Voor mijn vrienden

Voor mijn vrienden.

Iedereen kent ze wel, mensen in je leven die zeggen je vriend te zijn. Je ziet ze echter alleen als alles rustig is in je leven. Als alles goed gaat.

Ik heb een paar echte vrienden. Ze zijn op 1 hand te tellen. Maar dat is genoeg.

Echte vrienden zijn bijzonder.

Als ik het even niet zie zitten, zijn ze daar. Ze luisteren naar me. Ze praten met mij.

Als het nodig is slaan ze zelfs hun arm om mij heen.

Er zijn van die momenten dat ik denk, waarom doen ze dat? Dan vraag ik ze waarom ben je er voor mij? Er zijn genoeg redenen waarom ze weg kunnen gaan. Maar ze doen het niet. Ze zijn er gewoon. Nou ja, gewoon. Ik vind ze niet gewoon. Ik vind ze bijzonder en ik ben blij met ze.

Blij dat ze er zijn. Blij dat ze er voor mij zijn. Een luisterend oor, een vriendelijk woord. Een lief gebaar. Een arm om me heen.

Ze zijn er. Ik vraag maar niet meer waarom, want antwoord krijg ik toch niet.

Dank je wel dat jullie er zijn.